مقایسه رژیم غذایی پرچرب بر پایه روغن سویا، روغن زیتون، روغن ماهی و کره بر مقاومت به انسولین و دآسیل گرلین پلاسما در موش های صحرایی

سابقه و هدف: شواهدی در زمینه اثرات متقابل سطوح انسولین و دآسیل گرلین (dag) وجود دارد، اما ارتباط بین درصد اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع در روغن های خوراکی مختلف و در قالب رژیم غذایی پرچرب با ترشح هورمون های انسولین و dag بررسی نشده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی و مقایسه تأثیر منابع مختلف چربی رژیمی و میزان اشباع اسیدهای چرب بر سطوح پلاسمایی انسولین و dag و تعیین ارتباط dag با عملکرد انسولین انجام شد. مواد و روش ها: موش های صحرایی نر در حال رشد از نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه رژیم های غذایی پرچرب دارای کره (hf-b)، روغن سویا (hf-s)، روغن زیتون (hf-o) و روغن ماهی (hf-f) و یک گروه استاندارد (st) تقسیم شدند. نمونه های خون بعد از 8 هفته در وضعیت غیر ناشتا و بعد از 24 ساعت ناشتا جمع آوری شدند. اضافه وزن، دریافت غذا، شاخص های گلوکز، dag پلاسما و homa-ir به عنوان شاخص مقاومت به انسولین ارزیابی شدند. یافته ها : وزن و دریافت غذا در رژیم های hf-b و hf-sبالاتر از گروه های دیگر بود (05/0 > p). در گروه hf-b، سطح انسولین و homa-ir ناشتا نسبت به رژیم های st، hf-o و hf-f بالاتر بود (05/0 > p). در گروه hf-b، سطح dag ناشتا نسبت به رژیم های hf-f، hf-o و st پایین تر بود (05/0 > p)؛ به علاوه، در گروه hf-f سطح dag به طور معنی داری بالاتر از رژیم hf-s بود (05/0 > p). نتیجه گیری: از آنجا که گروه های با رژیم های حاوی اسیدهای چرب تک غیر اشباعی و چند غیر اشباعی امگا 3، وزن و دریافت غذای پایین تری نشان دادند، احتمال وجود دارد که این روغن های رژیمی از راه افزایشdag، اشتها و به دنبال آن، وزن را کاهش دهند و بنابراین، در کاهش سطح انسولین یا homa-ir نقش داشته باشند. واژگان کلیدی: روغن ماهی، روغن زیتون، روغن سویا، کره، مقاومت به انسولین، دآسیل گرلین